در آموزش فارکس خواهید فهمید که بازار فارکس، بازاری غیرمتمرکز و جهانی برای تبادل ارزهای مختلف است که در آن افراد و سازمان‌های گوناگونی با اهداف متفاوتی به خرید و فروش ارز می‌پردازند. این بازار به دلیل حجم بالای معاملات روزانه (بیش از 6.6 تریلیون دلار طبق آخرین آمار بانک تسویه بین‌المللی در سال 2019)، به عنوان بزرگترین بازار مالی جهان شناخته می‌شود.
فعالیت در این بازار پویا، توسط طیف گسترده‌ای از بازیگران بزرگ انجام می‌شود که هر کدام نقشی اساسی در تعیین قیمت‌ها و روند کلی بازار ایفا می‌کنند. با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله، شما را با بازیگران بازار فارکس آشنا خواهیم کرد و نقش و عملکرد آنها را شرح خواهیم داد.
بازیگران بازار فارکس چه کسانی هستند؟
در بازار ارزهای خارجی (فارکس) گستره وسیعی از شرکت کنندگان با اهداف و انگیزه‌های گوناگون حضور دارند، از سرمایه گذاران خرد و معامله گران تازه کار تا صندوق های پوشش ریسک بزرگ و بانک های تجاری. در ادامه به لیست بازیگران بازار فارکس که به صورت روزانه در این بازار به معامله می پردازند اشاره خواهیم کرد:
- بانک های تجاری (Commercial banks)
- صندوق های پوشش ریسک (Hedge funds)
- نهادهای مالی بزرگ (Real money)
- معامله گران خرد (Retail traders)
- صندوق های ثروت ملی (Sovereign wealth funds)
- کارگزاران اصلی (Prime brokers)
- کارگزاران خرده فروشی (Retail brokers)
- شرکت های معاملات اختصاصی (Proprietary trading firms)
- شرکت های انتقال پول (Money transfer/remittance companies)
- تعیین نرخ ارز (Foreign exchange fixing)
- شرکت های تجاری (Commercial companies)
- دولت ها و بانک های مرکزی (Governments and central banks)
حال، بیایید با هم نگاهی دقیق‌تر به نقش هر یک از بازیگران اصلی بازار فارکس بیندازیم و سهم هریک را در هدایت این بازار پرهیجان، بررسی کنیم:
1. بانک های بزرگ تجاری: قلب بازار فارکس
بانک های تجاری یکی از مهمترین بازیگران بازار فارکس به شمار می روند. آنها نه تنها به نمایندگی از خود به معامله می پردازند، بلکه بستری را برای مشتریان خود فراهم می کنند تا در این بازار شرکت کنند. بانک های تجاری با ارائه نقدینگی، نقش حیاتی در عملکرد روان بازار فارکس ایفا می کنند و به عنوان ستون فقرات این بازار شناخته می شوند.
بانک های بزرگ تجاری علاوه بر تسهیل معاملات مشتریان، به عنوان معامله گر نیز در بازار فارکس فعالیت می کنند. بخش های معاملاتی اختصاصی در این بانک ها با هدف کسب سود برای بانک ایجاد شده اند. اگرچه پس از بحران مالی 2008، به دلیل افزایش ریسک گریزی، معاملات اختصاصی بانک ها کاهش یافته است، اما همچنان در بانک ها، به ویژه در کشورهایی با محدودیت های نظارتی کمتر، وجود دارد.
بانک های تجاری به دلیل زیرساخت های گسترده، سرمایه قابل توجه و دانش عمیق از بازار، از جمله آگاه ترین بازیگران بازار فارکس محسوب می شوند. آنها حجم قابل توجهی از جریان معاملات را در بازار مشاهده می کنند، از بانک های مرکزی گرفته تا صندوق های پوشش ریسک و صندوق های سرمایه گذاری. این اطلاعات، مزیت قابل توجهی را برای بانک های تجاری فراهم می کند.
مثال:
بسیاری از بانک های تجاری بزرگ دارای بخش های معاملاتی فارکس با ترازنامه های بزرگ هستند که به طور فعال در بازار بین بانکی به معامله ارزها می پردازند. این معاملات به نقدشوندگی بازار کمک می کند و به بانک ها امکان کسب سود از تغییرات نرخ ارز را می دهد.
2. صندوق های پوشش ریسک: سفته بازان بزرگ
صندوق های پوشش ریسک از برجسته ترین بازیگران بازار فارکس در گروه سفته بازان هستند. در حالی که انواع مختلفی از صندوق های پوشش ریسک وجود دارد، صندوق های کلان جهانی و صندوق های ارزی فعال ترین آنها در بازار فارکس به شمار می روند. صندوق های کلان جهانی در بازارهای متعددی در سطح جهان به معامله می پردازند، در حالی که صندوق های ارزی بر فرصت های موجود در بازار فارکس تمرکز دارند. صندوق های پوشش ریسک می توانند موقعیت های معاملاتی عظیمی را در بازار ایجاد کنند و به عنوان بازیگران اصلی بازار فارکس شناخته می شوند.
داستان مشهور جورج سوروس و شکست بانک انگلستان در سال 1992، به خوبی نشان دهنده قدرت صندوق های پوشش ریسک است. اگرچه صنعت صندوق های پوشش ریسک از آن زمان تاکنون تغییرات زیادی کرده است، اما همچنان می تواند تاثیر قابل توجهی بر بازارها داشته باشد، به ویژه زمانی که بسیاری از این صندوق ها به دنبال یک معامله مشابه باشند. این دسته از بازیگران بازار فارکس همچنین شامل شرکت کنندگان کوچکتر مانند مشاوران معاملات کالایی (CTAs) و صندوق های سیستماتیک می شود.
مثال:
صندوق های پوشش ریسک اغلب از اهرم مالی برای افزایش سود بالقوه خود استفاده می کنند. این بدان معناست که آنها می توانند با سرمایه نسبتاً کم، موقعیت های معاملاتی بزرگ ایجاد کنند و به طور بالقوه سودهای هنگفتی به دست آورند (یا زیان های هنگفت متحمل شوند).
3. نهادهای مالی بزرگ: سرمایه گذاران واقعی
صندوق های سرمایه گذاری که از اهرم مالی استفاده نمی کنند، به عنوان "پول واقعی" شناخته می شوند. این نهادها معمولاً شامل صندوق های بازنشستگی و صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند که مبالغ هنگفتی را مدیریت می کنند و از بازار فارکس برای معاملاتی مانند خرید اوراق بهادار خارجی استفاده می کنند. به عنوان مثال، خرید مقدار زیادی سهام بریتانیا در بورس اوراق بهادار لندن مستلزم خرید ارز محلی، یعنی پوند استرلینگ، خواهد بود.
مثال:
صندوق های بازنشستگی و سرمایه گذاری مشترک به طور معمول دیدگاه سرمایه گذاری بلندمدت تری نسبت به سایر بازیگران بازار فارکس دارند. آنها معمولاً به دنبال سودهای سریع نیستند و بیشتر بر حفظ ارزش سرمایه و کسب بازدهی پایدار در طول زمان تمرکز می کنند.
4. معامله گران خرد: ورود سرمایه های کوچک به بازار بزرگ
معامله گران خرد، معامله گران انفرادی هستند که معمولاً از طریق یک کارگزار خرده فروشی به بازار دسترسی پیدا می کنند، اما در صورت داشتن سرمایه کافی می توانند از کارگزاران اصلی نیز استفاده کنند. با توجه به سرمایه اندک مورد نیاز برای افتتاح حساب معاملاتی، معامله گران خرد می توانند از اهرم مالی بهره مند شوند.
بر اساس آخرین آمار بانک تسویه بین‌المللی در آوریل 2019، حجم معاملات معامله گران خرد 201 میلیون دلار بوده است. حجم معاملات خرده فروشی به طور پیوسته در حال افزایش است و به نظر نمی رسد این روند به زودی تغییر کند، زیرا بازار ارز همچنان برای معامله گران انفرادی بسیار جذاب است.
مثال:
معامله گران خرد اغلب از استراتژی های معاملاتی کوتاه مدت مانند معاملات روزانه و اسکالپینگ استفاده می کنند. آنها به دنبال کسب سود از نوسانات کوچک قیمت در طول روز هستند.
5. صندوق های ثروت ملی: سرمایه گذاری های دولتی
صندوق های ثروت ملی، صندوق های سرمایه گذاری دولتی هستند که پول کشور را مدیریت کرده و در بازارهای مختلف سرمایه گذاری می کنند. آنها معمولاً در کشورهایی وجود دارند که درآمدهای ارزی قابل توجهی دارند، مانند قطر که از فروش گاز طبیعی و کویت که از فروش نفت درآمد کسب می کنند. صندوق های ثروت ملی مبالغ هنگفتی را مدیریت می کنند و از این رو، معاملات آنها می تواند تأثیر زیادی بر بازار فارکس داشته باشد.
مثال:
صندوق های ثروت ملی اغلب سرمایه گذاری های بلندمدت و استراتژیک انجام می دهند. آنها ممکن است برای تنوع بخشیدن به سبد دارایی های خود یا حمایت از صنایع داخلی، در ارزهای خارجی سرمایه گذاری کنند.
6. کارگزاران اصلی: ارائه دهندگان خدمات به نهادهای بزرگ
کارگزاران اصلی، شرکت هایی هستند که نقدینگی، اهرم مالی و خدمات پشتیبانی را به سایر بازیگران فارکس ارائه می دهند. اکثر بانک های بزرگ دارای بخش کارگزاری اصلی هستند، اما کارگزاران اصلی غیربانکی نیز در این صنعت فعال هستند. مشتریان کارگزاران اصلی معمولاً سایر شرکت کنندگان نهادی هستند، اما در برخی موارد، یک معامله گر انفرادی نیز در صورت احراز شرایط لازم می تواند از خدمات کارگزار اصلی استفاده کند.
مثال:
کارگزاران اصلی به صندوق های پوشش ریسک و سایر نهادهای مالی بزرگ اجازه می دهند تا به بازار فارکس دسترسی داشته باشند و معاملات خود را انجام دهند. آنها همچنین خدمات تسویه و پایاپای معاملات را ارائه می دهند.
7. کارگزاران خرده فروشی: دروازه ورود معامله گران خرد
کارگزاری های خرده فروشی به معامله گران انفرادی فارکس اجازه می دهند تا به بازار فارکس دسترسی پیدا کنند. آنها می توانند بازارساز، کارگزار STP یا ECN باشند. بازارسازها طرف مقابل تمام معاملات مشتری را می گیرند و اساساً به عنوان معامله گر عمل می کنند، نه کارگزار. کارگزاران STP (پردازش مستقیم) بیشتر یا تمام سفارشات را مستقیماً به بازار هدایت می کنند، در حالی که ECN به شما امکان می دهد با سایر شرکت کنندگان مختلف معامله کنید و کارگزار هیچ تضاد منافعی ندارد.
برای انتخاب بروکر مناسب باید به نوع بروکر و خدماتی که ارائه می دهند توجه ویژه ای داشته باشید.
مثال:
کارگزاران خرده فروشی پلتفرم های معاملاتی، نمودارها و ابزارهای تحلیلی را در اختیار معامله گران خرد قرار می دهند تا به آنها در انجام معاملات فارکس کمک کنند.
8. شرکت های معاملات اختصاصی: معامله با سرمایه شرکت
شرکت های معاملات اختصاصی، معامله گران انفرادی را استخدام می کنند تا با پول شرکت معامله کنند و در ازای آن، سهم مشخصی از سودهای کسب شده را به آنها می دهند. معامله گران می توانند از ابزارهای حرفه ای که خرید آنها به صورت انفرادی بسیار پرهزینه خواهد بود، شبکه ای از معامله گران حرفه ای و تخصیص سرمایه ای که به راحتی می تواند برای معامله گران موفق به مبالغ هفت رقمی برسد، بهره مند شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پراپ تریدینگ مقاله مرتبط ما در این زمینه را مطالعه نمایید.
مثال:
شرکت های معاملات اختصاصی به معامله گران با استعداد اما بدون سرمایه کافی، فرصتی برای معامله در بازار فارکس با سرمایه شرکت را ارائه می دهند.
9. شرکت های انتقال پول: حواله های بین المللی
شرکت های متخصص در انتقال پول، در 10 سال گذشته توانسته اند سهم قابل توجهی از بازار را به دست آورند. این امر عمدتاً ناشی از دیجیتالی شدن و آگاه تر شدن مصرف کنندگان بوده است. آنها اغلب می توانند نرخ های مبادله ارائه شده توسط بانک های سنتی را شکست دهند، و با توجه به اینکه حواله های کارگران خارجی تأثیر زیادی بر اقتصاد برخی از کشورهای در حال توسعه دارد، اهمیت آنها رو به افزایش است. شرکت های انتقال پول عموماً در معاملات سفته بازانه شرکت نمی کنند.
مثال:
شرکت های انتقال پول مانند Western Union و TransferWise به افراد امکان می دهند تا به راحتی و با هزینه کم، پول را به سراسر جهان ارسال کنند.
10. تعیین نرخ ارز: معیار قیمت گذاری
تعیین نرخ ارز (Foreign exchange fixing) یک معیار است که بر اساس معاملاتی که در یک بازه زمانی خاص انجام شده اند، تعیین می شود. در زمان تعیین نرخ ارز، بانک ها نرخ میانگین بازار (نرخ بین قیمت پیشنهادی خرید و فروش) را به مشتریان خود تضمین می کنند.
معروف ترین نرخ ثابت، WM/رویترز فیکس در ساعت 4 بعد از ظهر به وقت لندن است که بر اساس معاملات انجام شده در یک بازه زمانی یک دقیقه ای محاسبه می شود. WM/رویترز فیکس به این دلیل مهم است که برای محاسبه شاخص های اصلی سهام استفاده می شود.
در سال 2013، رسوایی پیرامون WM/رویترز فیکس در میان ادعاهایی مبنی بر تبانی معامله گران در بانک های بزرگ برای دستکاری نرخ های ارز رخ داد. این رسوایی منجر به جریمه های قابل توجهی برای چندین بانک و آغاز اصلاحاتی برای شفافیت بیشتر بازار فارکس شد.
مثال:
تعیین نرخ ارز به شرکت ها و سرمایه گذاران کمک می کند تا معاملات خود را با نرخ های شفاف و منصفانه انجام دهند.
11. شرکت های تجاری: پوشش ریسک ارزی
این گروه شامل شرکت های مختلف، مانند شرکت های چند ملیتی یا صادرکنندگان/واردکنندگان است. هدف اصلی آنها کسب سود از معاملات ارزی نیست، بلکه پوشش ریسک ارزی یا به دست آوردن ارز خارجی مورد نیاز برای پرداخت حقوق کارگران خود در کشورهای دیگر و موارد مشابه است.
مثال:
یک شرکت چند ملیتی ممکن است برای پوشش ریسک نوسانات نرخ ارز، قراردادهای آتی ارز را خریداری کند. این کار به آنها کمک می کند تا از تاثیر منفی تغییرات نرخ ارز بر سودآوری خود جلوگیری کنند.
12. دولت ها و بانک های مرکزی: مداخله در بازار
بانک های مرکزی زمانی در بازار مداخله می کنند که ارز آنها به یک مشکل برای اقتصاد داخلی تبدیل شود، چه خیلی قوی باشد و چه خیلی ضعیف. این امر در مورد تمام رژیم های نرخ ارز - شناور، میخکوب شده و ثابت - صدق می کند.
به عنوان مثال، بانک ملی سوئیس (SNB) در سال های اخیر بسیار فعال بوده است، زمانی که تلاش کرده فرانک سوئیس را در برابر یورو تضعیف کند. علاوه بر این، می توان دلار هنگ کنگ را به عنوان نمونه ای از نرخ ارز میخکوب شده در نظر گرفت. USD/HKD مجاز است در محدوده 7.75 تا 7.85 معامله شود، به این معنی که اداره پول هنگ کنگ (HKMA) زمانی که به محدوده بالایی نزدیک شود، آن را می فروشد و زمانی که به محدوده پایینی باند نزدیک شود، آن را می خرد.
بانک های مرکزی همچنین زمانی در بازار فعال هستند که مجبور به مدیریت ذخایر ارزی خود باشند. به عنوان مثال، اگر HKMA برای تضعیف دلار هنگ کنگ، دلار آمریکا خریده باشد، ممکن است بخواهد آن دلارها را با ارز دیگری مانند یورو یا دلار استرالیا مبادله کند. بانک های مرکزی آسیایی اغلب این کار را انجام می دهند، زیرا مجبورند بسیار بیشتر از بانک های مرکزی در، مثلاً، اروپا، که بیشتر ارزهای آنها شناور هستند، مداخله کنند.
مثال:
بانک های مرکزی از ابزارهای مختلفی برای مداخله در بازار فارکس استفاده می کنند، از جمله خرید و فروش مستقیم ارز، تغییر نرخ بهره و اعمال سیاست های پولی.
شناخت بازیگران بازار فارکس چه اهمیتی دارد؟
شناخت بازیگران اصلی بازار فارکس و درک نقش و انگیزه‌های آنها، برای هر کسی که قصد ورود به این بازار را دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. این امر به معامله‌گران کمک می‌کند تا عوامل موثر بر نرخ ارز را بهتر درک کرده و با پیش‌بینی دقیق‌تر حرکت های بازار، تصمیمات آگاهانه‌تری برای معاملات خود بگیرند. در ادامه، به برخی از مزایای شناخت بازیگران بازار فارکس اشاره می‌کنیم:
- درک بهتر از عوامل موثر بر نرخ ارز: شناخت بازیگران کلیدی بازار فارکس و درک انگیزه‌ها و استراتژی‌های آنها، به معامله‌گران کمک می‌کند تا فاکتورهای مهمی که می‌توانند بر نرخ ارز تاثیر بگذارند را شناسایی کرده و حرکات آتی بازار را با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند.
- تحلیل دقیق‌تر روند بازار: با شناخت رفتار و الگوهای معاملاتی بازیگران مختلف بازار فارکس، می‌توان به روند کلی بازار و جهت‌گیری آن در آینده نگاه دقیق‌تری داشت. این موضوع به معامله‌گران کمک می‌کند تا با احتمال بیشتر در مسیر درست معامله کنند و از فرصت‌های سودآور بازار استفاده کنند.
- مدیریت ریسک بهتر: بازار فارکس بازاری پویا و پرنوسان است و همیشه احتمال ضرر و زیان در آن وجود دارد. شناخت بازیگران بازار فارکس و درک رفتار آنها به معامله‌گران کمک می‌کند تا ریسک‌های معاملاتی خود را به خوبی شناسایی کرده و با استفاده از ابزارها و استراتژی‌های مناسب، آنها را مدیریت کنند.
- کسب مزیت رقابتی: در بازار رقابتی فارکس، معامله‌گرانی که از درک بهتری از بازیگران و نیروهای حاکم بر بازار فارکس برخوردارند، از مزیت رقابتی نسبت به سایر معامله‌گران بهره‌مند خواهند شد. این موضوع می‌تواند احتمال موفقیت آنها را در معاملات افزایش دهد و به آنها در کسب سود بیشتر کمک کند.
- افزایش اعتماد به نفس: هنگامی که معامله‌گران از بازار و بازیگران اصلی بازار فارکس شناخت کافی داشته باشند، اعتماد به نفس آنها در تصمیم‌گیری و انجام معاملات افزایش می‌یابد. این موضوع به آنها کمک می‌کند تا بدون ترس و تردید و با ذهنی آرام به فعالیت در بازار بپردازند.
سخن پایانی
Forex بازاری پویا و پیچیده است که تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد. شناخت بازیگران فارکس و درک نقش و عملکرد آنها، گام مهمی در جهت تحلیل دقیق روند بازار و انجام معاملات سودآور است. با در نظر گرفتن این که هر کدام از این بازیگران بازار فارکس، با توجه به ماهیت فعالیت، حجم معاملات و استراتژی‌های خود، به نحوی بر نرخ ارزها و روند کلی بازار تاثیر می‌گذارند، معامله‌گران باید با مطالعه و بررسی مداوم اخبار و رویدادهای اقتصادی در بخش فارکس فکتوری فارسی، از آخرین تحولات بازار آگاه باشند و با استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکی و بنیادی، اقدام به پیش‌بینی نرخ ارزها و انجام معاملات آگاهانه کنند.
به یاد داشته باشید که بازار فارکس با تمام جذابیت‌ها و پتانسیل‌هایش، ریسک‌های خاص خود را نیز به همراه دارد. قبل از ورود به این بازار، باید دانش و مهارت‌های لازم را کسب کنید، برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید و با مدیریت صحیح سرمایه، ریسک معاملات خود را به حداقل برسانید.
سوالات متداول
1- بازیگران اصلی بازار فارکس چه کسانی هستند؟
بازیگران بازار فارکس طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند، اما اصلی‌ترین آنها عبارتند از: بانک‌های مرکزی، بانک‌های تجاری بزرگ، صندوق‌های سرمایه‌گذاری (شامل صندوق‌های پوشش ریسک، صندوق‌های بازنشستگی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک)، شرکت‌های چندملیتی، دولت‌ها، کارگزاران اصلی و کارگزاران خرده‌فروشی.
2- چه عواملی باعث می‌شود که بازیگران بازار فارکس تصمیم به خرید یا فروش ارز بگیرند؟
تصمیمات معاملاتی بازیگران بازار فارکس تحت تاثیر عوامل گوناگونی شکل می‌گیرد. مهمترین این عوامل عبارتند از: انتشار اخبار و داده‌های اقتصادی، تغییرات نرخ بهره، رویدادهای سیاسی و بین‌المللی، تحلیل‌های تکنیکی و بنیادی بازار.
3- نقش بانک‌های مرکزی به عنوان یکی از بازیگران فارکس چیست؟
بانک‌های مرکزی به عنوان یکی از قدرتمندترین بازیگران بازار فارکس، نقش بسیار مهمی در هدایت و کنترل بازار ارز ایفا می‌کنند. بانک‌های مرکزی از طریق ابزارهای مختلفی مانند تعیین نرخ بهره، اجرای سیاست‌های پولی، و مداخلات مستقیم در بازار ارز، به طور قابل توجهی بر نوسانات نرخ ارز تاثیر می‌گذارند.
4- آیا معامله‌گران خرد نیز جزو بازیگران بازار فارکس محسوب می‌شوند؟
بله، معامله‌گران خرد، علی‌رغم حجم معاملات نسبتاً کمتر در مقایسه با سایر بازیگران بازار فارکس، بخش قابل توجهی از شرکت‌کنندگان بازار ارز را تشکیل می‌دهند و به عنوان یکی از بازیگران بازار فارکس محسوب می‌شوند.
5- چه عواملی باعث می‌شود که یک بازیگر بازار فارکس موفق باشد؟
موفقیت در بازار فارکس نیازمند ترکیبی از عوامل کلیدی است. این عوامل شامل دانش تخصصی، مهارت‌های تحلیلی قوی، تجربه کافی، توانایی مدیریت ریسک، نظم معاملاتی، و به‌روز بودن با اخبار و رویدادهای اقتصادی و سیاسی تاثیرگذار بر بازار است.
6- آیا فعالیت بازیگران بازار فارکس قابل پیش‌بینی است؟
پیش‌بینی دقیق فعالیت بازیگران بازار فارکس، امری دشوار و تقریباً غیرممکن است. با این حال، با تحلیل دقیق اخبار و روندهای بازار، بررسی گزارش‌های اقتصادی، و رصد رفتار بازیگران بزرگ بازار فارکس، می‌توان تا حدودی تغییرات احتمالی و جهت‌گیری‌های آتی بازار را پیش‌بینی نمود.
