اصطلاحات "کوین" و "توکن" اغلب به جای یکدیگر در بازار ارز دیجیتال استفاده می شوند، اما آنها یکسان نیستند.شما برای سرمایه گذاری موفق باید تفاوت کوین و توکن را درک کنید. قبل از این که به سراغ این سوال بروید که آینده ارزهای دیجیتال چگونه خواهد بود یا چطور ارز دیجیتال بخریم؟ باید به سراغ این سوال بروید که چند نوع ارز دیجیتال داریم و این ارزها چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند. شما با خرید پکیج آموزش ارز دیجیتال هر ماه آپدیت هایی را برای خرید بهترین ارزها دریافت می کنید.
کوین ها به عنوان شکلی از پول عمل می کنند، در حالی که توکن ها را می توان برای اهداف مختلفی استفاده کرد.
یک کوین بومی بلاک چین لایه 1 آن است، در حالی که توکن ها در بالای زنجیره های موجود ایجاد می شوند.در نگاه اول، ممکن است به نظر برسد که همه ارزهای دیجیتال اساساً یکسان هستند. توکن کریپتو یک توکن بازار ارز دیجیتال است، درست است؟ خوب، نه دقیقا.
کوین ها و توکن ها منشأ، موارد استفاده و زیربنای تکنولوژیکی متفاوتی دارند. این تمایز برای هر کسی که امیدوار است ارز دیجیتال را در سطح عمیق‌تری درک کند، یک تمایز مهم است. برای اینکه با تفاوت کوین و توکن از زوایای مختلف آشنا شوید این مقاله را تا انتها بخوانید.
کوین های بازار ارز دیجیتال چیست؟
کریپتو کوین یک ارز دیجیتال بومی زنجیره بلوکی آن است. مثلا:
کوین بلاک چین بیت کوین BTC است
کوین بلاک چین اتریوم ETH است
کوین بلاک چین لایت کوین LTC است
هدف اصلی این کوین ها این است که به عنوان 1) ذخیره ارزش و 2) وسیله مبادله عمل کنند. به این ترتیب، آنها بسیار شبیه به سایر ارزها یا اشکال پول عمل می کنند.
یکی از جنبه‌های خاص کوین‌های کریپتو که آنها را از توکن‌های کریپتو متمایز می‌کند، نحوه ایجاد کوین‌ها است (اثبات کار در مقابل اثبات سهام). اغلب، کوین ها یا از طریق فرآیندی به نام اثبات کار (PoW) استخراج می شوند، یا از طریق پروتکل اثبات سهام (PoS) ایجاد می شوند.
برخی از اثبات رایج کوین‌های کار عبارتند از: بیت کوین (BTC) و لایت کوین (LTC). هر دوی این ها کوین های بومی بلاک چین های مربوطه خود هستند. هنگامی که ماینرها یک بلوک جدید پیدا می کنند، کوین های جدیدی را به عنوان پاداش برای ایمن کردن شبکه دریافت می کنند. این به افراد و گروه‌ها انگیزه می‌دهد تا خودشان استخراج کنند و به غیرمتمرکز نگه داشتن شبکه کمک می‌کند.
در مورد اثبات سهام بودن، دو نمونه محبوب شامل ETH اتریوم و ADA Cardano است. در مکانیزم اثبات سهام به جای اینکه ماینرها از قدرت محاسباتی برای ایمن سازی شبکه استفاده کنند، بلاک چین های PoS به «تأیید کننده ها» تکیه می کنند تا شبکه را با قفل کردن یا «ذخیره کردن» توکن ها ایمن کنند. هر چه سهام بزرگتر باشد، پاداش بالقوه بیشتر است.
Cardano و Ethereum هر دو پلتفرم‌های قرارداد هوشمند هستند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا توافق‌نامه‌های برنامه‌ای ایجاد کنند که می‌توانند در صورت برآورده شدن شرایط خاص به صورت خودکار اجرا شوند. این نوآوری به بسیاری از برنامه‌های غیرمتمرکز امکان اختراع داده است، همچنین نوآوری‌هایی مانند NFT، و کوین‌های ETH و ADA نقش مرکزی را به عنوان ارزی که به تراکنش‌های مرتبط دامن می‌زند، ایفا میکنند.
توکن های ارز دیجیتال چیست؟
یکی از تفاوت های کلیدی بین کوین ارز دیجیتال در مقابل توکن این است که توکن ها به جای اینکه بومی آن بلاک چین باشند، بر روی یک بلاک چین ساخته می شوند. به عبارت دیگر، تفاوت بین توکن و کوین در این است که علاوه بر کوین بومی لایه پایه بلاک چین، یک توکن نیز ایجاد می شود. این ویژگی همچنین امکان همکاری بالقوه یا امکان استفاده از یک توکن در چندین بلاک چین مختلف را فراهم می کند.
توکنها را می‌توان برای طیف وسیعی از موارد استفاده به غیر از اینکه نوعی پول باشد، توسعه داد. رایج ترین انواع توکن ها عبارتند از:
- توکن های کاربردی
- توکن های گاورننس یا مدیریتی
- توکن های امنیتی
- توکن های غیر قابل تعویض (NFT)
توکن‌های کاربردی می‌توانند راهی را برای کاربران فراهم کنند تا کارهایی مانند بازی کردن، دسترسی به خدمات غیرمتمرکز، یا در مورد مرورگر Brave، اجتناب از تبلیغات و انعام سازندگان محتوا را انجام دهند. برخی از توکن ها همچنین به کاربران این حق را می دهند که در مورد تغییرات پیشنهادی در پروتکل رای دهند و به همین دلیل توکن های حاکمیتی نامیده می شوند.
توکن های امنیتی نشان دهنده اوراق بهادار توکن شده هستند. این توکنها می‌توانند نمایش دیجیتالی تقریباً هر نوع دارایی، از جمله بیمه‌نامه، سهام، یا اوراق قرضه باشند.
توکن های غیرقابل تعویض (NFT) توکن های منحصر به فردی هستند که قابل تکرار نیستند. کاربران می توانند NFT ها را برای ایجاد هنر دیجیتال، موسیقی و موارد دیگر ضرب کنند. این توکن دارای یک نشانگر اصلی روی بلاک چین است که ثابت می کند شخصی که کیف پولی را که NFT در آن قرار دارد در اختیار دارد، در واقع مالک توکن است.
چند نمونه محبوب از توکن های بازار ارز دیجیتال عبارتند از Tether (USDT)، USDC و Uniswap (UNI). USDT بزرگترین استیبل کوین از نظر ارزش بازار است که راهی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند تا به سمت دلار حرکت کنند و در عین حال در اکوسیستم کریپتو باقی بمانند. UNI نشانه حاکمیت Uniswap است. Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز است که به کاربران امکان می دهد بدون نیاز به واسطه شخص ثالث، بین توکن های مختلف مبادله کنند. برای آشنایی با صرافی متمرکز و غیر متمرکز میتوانید مقاله مرتبط را مطالعه نمایید.
تفاوت بین کوین ها در مقابل توکن ها ظریف و در عین حال قابل توجه است. یک سکه همیشه بومی بلاک چین است و تنها یک توکن بومی برای هر زنجیره ای می تواند وجود داشته باشد. با این حال، توکن ها بر روی یک شبکه موجود ساخته می شوند، به این معنی که یک بلاک چین می تواند چندین توکن داشته باشد. به عنوان مثال، اتریوم دارای انبوهی از توکن‌های ERC-20 (توکن‌های کاربردی) و توکن‌های ERC-721 (NFT) بر روی پروتکل خود است.
دانستن اینکه توکن در مقابل سکه چیست می‌تواند هنگام تصمیم‌گیری برای استفاده یا سرمایه‌گذاری روی ارزهای دیجیتال مهم باشد. بسته به آنچه که کسی می‌خواهد در اکوسیستم کریپتو به دست آورد، ممکن است تصمیم بگیرد که آیا از یک سکه در مقابل یک توکن استفاده کند یا خیر.در یک صرافی، همه ارزهای دیجیتال یکسان به نظر می رسند. اما در کل تفاوت‌هایی وجود دارد که بین سکه‌ها و توکنها سرمایه‌گذاران اختصاصی تمایل به دانستن عمیق آنها دارند.
سخن پایانی
همانطور که در متن بالا تفاوت کوین و توکن را مطالعه کردید، کوین و توکن دو نوع ارز دیجیتال هستند که تفاوت های مهمی با یکدیگر دارند. انتخاب بین کوین و توکن به نیازها و اهداف شما در دنیای ارز دیجیتال بستگی دارد. اگر به دنبال یک ارز دیجیتال برای ذخیره ارزش و مبادله هستید، کوین ها گزینه مناسب تری هستند. اما اگر به دنبال استفاده از ارز دیجیتال برای کاربردهای خاص هستید، توکن ها می توانند انتخاب بهتری باشند.
